Mijn reis naar Manu

Samen met een groepje andere adoptieouders reisde ik naar Vietnam om mijn adoptiezoontje – toen drie maanden oud- op te halen. Ik had een voorbereidingsproces van twee jaar achter de rug en toch was het een tocht naar het grote onbekende. Zou ik het kind meteen graag zien? Zou het mij gemakkelijk aanvaarden ? De Informatie waarover ik beschikte was heel karig . ik kende zijn geboortedatum , lengte en gewicht en had een piepklein fotootje van toen hij enkele weken oud was. Verder niets. Met dit verhaal probeer ik antwoorden te formuleren op de vele vragen die Manu en vele andere kinderen bezighouden. Met veel respect voor de afstandsmoeder verteld Fannie haar ontroerend verhaal over de eerste momenten met haar zoon Manu. Een verhaal dat voor vele adoptiemoeders herkenbaar is en dat aan adoptiekinderen toont met hoeveel liefde en zorg ze door hun moeders werden omringt.